Ik blijf zeker en vast nog mijn reeks "Ergotherapie en..." vervolgen. Want ik wil het nog hebben over dementie, Niet-Aangeboren-Hersenletsel (NAH) en MS/ALS. Maar eerst wil ik een fijne getuigenis delen.
Dit voorjaar verwees een kinesitherapeut een cliënt door naar mij. Deze persoon heeft polio sinds haar anderhalf jaar, maar had nooit de juiste techniek aangeleerd om zich te verplaatsen. Resultaat? Overbelasting aan de polsen en reeds een schouderprothese.
De persoon in kwestie kan niet op de benen staan, maar duwde zich altijd op aan de armen. Als eerste liet ik haar een transferplank uittesten om al "schuivend" zich van haar rolstoel naar haar zetel te verplaatsen. Na een maandje testen gaf ze me aan dat dit prima ging. Ze duwde zich minder af op haar armen waardoor er minder overbelasting kwam op de schouders en polsen. Op onderstaande foto zie je de transferplank.
Maar de mevrouw in kwestie overbelastte haar polsen ook op andere manieren. Ook het feit dat ze een verlamming heeft in de spieren van haar rechterschouder was een extra uitdaging. Ik leerde haar daarom algemene gewrichtsbeschermende technieken aan. Dit zijn houdingen die je gebruikt in je dagelijks leven waardoor je minder overbelasting hebt en pijn. Veel mensen letten pas op hun houding als ze pijn hebben, maar het is belangrijk om dit preventief te doen. Een mooi voorbeeld van een gewrichtsbeschermende techniek is je vlakke hand in het midden van je bord vastnemen in plaats van aan de zijkant. Deze algemene gewrichtsbeschermende technieken combineerde ik met handoefeningen om de spieren te versterken. Ik legde ze één voor één uit en liet een blad achter met de oefeningen zodat mevrouw zelf kan oefenen. Dat is ook de meerwaarde om mij als ergotherapie aan huis in te schakelen: ik laat ook therapiematerialen achter zodat mensen zelfstandig kunnen oefenen.
Ook gingen we heel praktisch aan de slag met het koken. Ik liet haar een speciale kookpot uittesten die een lichtgewicht is en waarbij je op een minder belastende manier groenten en aardappelen kan afgieten. Ook leerde ik mevrouw met een fixatieplankje werken om haar aardappel op een minder belastende manier te schillen. Want het vastnemen van haar aardappel zorgde voor een overbelasting in de duim.
De vrouw in kwestie was heel dankbaar met al deze aanpassingen. In slechts vier sessies leerde ze heel wat trucjes waardoor ze minder pijn ervaart door op een juiste manier te bewegen. Het zijn soms kleine aanpassingen die een wereld van verschil maken! Daar doe ik het voor!
Comments